‘Ik stond in het midden van de cirkel en om me heen stonden alle mannen die mee waren op de Quest. Ik moest mezelf een weg naar buiten toe vechten. Het was fysiek, maar stond symbool voor de innerlijke strijd die ik voerde.’ Rami vertelt hoe hij bij KingsMen meerdere keren de strijd aanging met het kwaad in zichzelf. Een keuze die hij heel bewust maakte door een jaar ‘aan zichzelf te werken’ bij Chemin Neuf, waar hij over KingsMen hoorde.
We hebben allemaal een strijd te voeren
‘Ik geloof dat we allemaal een strijd hebben te voeren in ons binnenste. En bij mij was dat niet gemakkelijk. Ik ben op mijn achtste gevlucht uit Irak, samen met mijn moeder en zus. Zonder mijn vader woonden we in Canada en was ik als jong kind al veel te verantwoordelijk voor mijn familie. Ik besloot er aan te gaan werken en verhuisde daarvoor naar Frankrijk waar ik de tijd en ruimte vond om ermee bezig te zijn.’
Ruimte en tijd voor de strijd
KingsMen was voor mij een geweldige manier om me vrijer te voelen. Door de fysieke opdrachten, samen met alleen mannen en door echt te werken aan mijn eigen strijd heeft het me heel erg geholpen. Zo word je na elke Quest gevraagd om een actie te ondernemen die met je eigen doelen verband houdt. Na de eerste Quest besloot ik om twee dingen te doen.
Ten eerste vertelde ik mijn vriendin alles over mijn verleden. Het goede én het slechte. Ik was helemaal eerlijk, met natuurlijk de kans dat het teveel voor haar zou zijn. Maar ik dacht, ik doe m’n best en God doet de rest. En dat was ook zo, want nu is ze mijn vrouw. Ik deed één stap, maar God deed er nog duizend meer voor mij.
Het tweede wat ik deed was naar mijn vader toegaan, die ik pas 22 jaar na de vlucht weer zag. Ik vertelde hem dat ik van hem hield, vroeg zijn vergeving en zegen. En het veranderde iets in mijn hart, het veranderde de manier waarop ik naar mijn vader keek. En dat is het mooie aan KingsMen, het geeft me tijd om na te denken over waar mijn strijd ligt, om te reflecteren op wie ik ben en wat ik anders kan doen.
Je eigen zwakte als kracht
Bij de tweede Quest ging ik een heel andere strijd aan, die lag nog veel meer in mezelf. Ik vergeleek mezelf altijd met anderen. En vond mezelf dan niet stoer of fysiek sterk, maar zwak en altijd aan het nadenken over mezelf. Tot één van de KingsMen tegen me zei: Je hoeft niet sportief te zijn, je hebt meer kracht dan wij allemaal. Je kunt dit aan, want je hebt de kracht om je kwetsbaar op te stellen tegenover zoveel mensen. Wij leren weer van jou dat je niet bang bent om bij jezelf binnen te kijken.’
Dat vond ik dus heel bijzonder, want ik zag het als een zwakte van mezelf, maar het bleek één van mijn sterke kanten te zijn. Iets wat ik in m’n echte leven kan gebruiken.
Rami zucht terwijl we het gesprek afronden ‘Ik zal altijd wel bergen blijven beklimmen samen met andere mannen. Simpel, direct en zo fijn om tijd te hebben om de strijd in mezelf aan te gaan.’
